รีวิวหนัง Whiplash ตีให้ลั่น เพราะฝันยังไม่จบ : ดราม่ากดดัน ตีกลองสุดระทึก

Whiplash ตีให้ลั่น เพราะฝันยังไม่จบ : ดราม่ากดดัน ตีกลองสุดระทึก

นี่เป็นเรื่องแรกเลยที่เผลอนั่งกัดนิ้วดูค่ะ คือมันกดดัน ลุ้นตลอดเวลา หนังเค้าดีจริงๆ การแสดงดี ทรงพลังมาก

Whiplash เป็นหนังรางวัลค่ะ ถูกเลือกเป็นภาพยนตร์เปิดเทศกาลหนังซันแดนซ์ประจำปี 2014 เป็นเรื่องแรกที่ได้ทั้งรางวัล Grand Jury Prize (รางวัลพิเศษจากคณะกรรมการ) และ Audience Award (รางวัลขวัญใจคนดู) และก็ยังถูกเลือกให้เข้าฉายสาย Directors' Fortnight ในเทศกาลหนังเมืองคานส์ปีล่าสุด

หนังรางวัลนี่บางครั้งเราก็เข้าไม่ถึงนะ แต่สำหรับเรื่องนี้มันสุดยอดมากจริงๆ ไม่ต้องเป็นคนดูหนังรางวัล ไม่ต้องเป็นมือกลอง ไม่ต้องมีความรู้เรื่องดนตรี ก็ยังสนุกไปกับหนังเรื่องนี้ได้

 
เรื่องราวของ แอนดรูว์ (รับบทโดย ไมลส์ เทลเลอร์ จาก Divergent) นักศึกษาสายดนตรีวัย 19 ปี ที่ต้องการการยอมรับจากคนรอบข้าผ่านการเป็นมือกลองวงแจ๊ส และแล้วเทอเรนซ์ เฟลชเชอร์ (เจเค ซิมมอนซ์) ครูสอนดนตรีและคอนดัคเตอร์ของวงชื่อดังแต่โหดสุดๆ ก็ได้ให้โอกาสกับเค้าทำตามความฝันให้สำเร็จ

Whiplash ทำแสดงโดย ไมลส์ เทลเลอร์ และ เจเค ซิมมอนซ์

ไมลส์ เทลเลอร์และเจเค ซิมมอนซ์ ดารานำทั้ง 2 คนรับบทหนักมากๆในเรื่องนี้ ทั้งในด้านการแสดงอารมร์ที่หลากหลาย ดราม่ากดดันมากๆจนนักแสดงเองน่าจะแสดงไปเครียดไป 

และยิ่งไปกว่านั้น ไมลล์ เทลลเลอร์ยังต้องแสดงฉากตีกลองอย่างหนักหน่วง ซึ่งเค้าพยายามที่จะแสดงเองให้มากที่สุด ซ้อมอย่างหนักก่อนเปิดกล้องนานหลายเดือน จนสามารถแสดงเองได้ถึง 70% และเลือดออกระหว่างการตีกลอง (ในเรื่องตีกันบ้าคลั่งจริงๆค่ะ เลือดออกเยอะจนอยากจะเปลี่ยนชื่อหนังภาษาไทยเป็น “ตีให้มือแหก เพราะฝันยังไม่จบ” แอบแปลกใจที่คนคิดชื่อหนังไม่ตั้งชื่อเป็น “โคตรมือกลองปะทะไวทยากรณ์เดือด” 555+ เราแอบเคืองชื่อเรื่องเคนชินมากค่ะ )

เรื่องนี้มีสิทธิ์ได้ชิงออสการ์ด้วย (คิดว่านะ) เป็นหนังที่ได้ทั้งรางวัลและใจผู้ชมเลยหละค่ะ

ไม่อยากให้พลาดกันซักคนเลยนะ เลือกโรงที่เสียงดีๆนะคะ เพื่อความมันส์ แบบไม่รำคาญหู เพราะถ้าไม่เจอโรงที่ลำโพงเสียงแตก แล้วเจอเสียงกลองไปขนาดนี้ แย่แน่ๆ