(ตั้งแต่ตอนดูตัวอย่างก็แอบคิดถึง มาดามทุซโซ่ ถ้าความเชื่อนี้เป็นจริง ตายเกลี้ยงจ้า)
เนื่องจากมีเพื่อนที่กลัวหนังผี แต่อยากรู้ว่าเรื่องนี้เป็นยังไง มาขอเล่าให้ฟัง เลยเกิด Entry นี้ขึ้น....เล่าได้แค่เรื่องแต่ความอาร์ทของภาพคงบรรยายออกมาไม่ได้ ใครอยากดูภาพอาร์ทๆก็ไปดูหนังกันได้นะ ไม่ได้น่ากลัวสยดสยองอะไร
***คำเตือน เล่าหมดเปลือกเลย สปอยตลอดทาง เหมาะกับคนที่ไม่ไปดูแน่ๆ***
แบบสั้นมาก.....
หลายๆคนที่ตายไปมีสิ่งหนึ่งที่เหมือนกันคือสั่งปั้นหุ่นขี้ผึ้งก่อนตาย ญาติๆจึงเดินทางไปปสืบหาความจริงที่บ้านช่างปั้น และโดนผีที่บ้านหลอกหลอนจนตายหมด แต่แล้วกลับหักมุมว่าจริงๆแล้วทุกคนโดนปั้นหุ่นเหมือนกัน และตายก่อนจะมาถึงบ้านนี้แล้ว
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
แบบสั้น........
หลายๆคนตายเพราะโดนปั้นหุ้นจนตาย คนที่ตายมีโค้ชประภพพ่อของพลอย(นางเอก) น้องสาวของนพ(พระเอก) โรสนักร้องในบาร์ที่กร(ลูกพี่ลูกน้องของพลอย)ทำงานอยู่ และลูกชายของลุงพายัพ คนที่ยังเหลืออยู่จึงไปสืบหาความจริงที่บ้านช่างปั้น โดยต่างคนต่างไป โดยพลอยพาปอนด์ลูกพี่ลูกน้องผู้หญิงที่เป็นคนรักของกรไปด้วย
ก็ไปเจอกับคนดูแลบ้านช่างปั้นที่บอกว่าช่างปั้นไม่อยู่ จะได้เจอก็ตอนเช้า คืนนี้ให้นอนที่บ้านช่างปั้นไปก่อน แต่ก็ไม่มีใครนอนซักคน ต่างก็เดินสำรวจห้องนั้นห้องนี้ พลอยเจอไหมเด็กสาวใสซื่อที่มารับหุ่นของโรสพี่สาวของเธอที่ห้องนึง ไหมเตือนให้พลอยระวังตัวถ้าเป็นเธอจะไม่ค้างที่นี่ ตัวไหมเองรีบขับรถออกไป ระหว่างที่ออกไปก็โดนผีหุ่นหลายๆตัวมาหลอก แต่สุดท้ายก็ออกไปได้อย่างปลอดภัย
ในคืนนั้นก็เกิดเหตุหลอกหลอนทำให้แต่ละคนแยกทางกันไป ลุงพายัพ ปอนด์และกร หนีข้ามฝั่งไปที่สะพานอีกฟาก ส่วนนพกับพลอยยังอยู่ในบ้าน ตอนเช้านพตื่นมาเดินไปเจอบ้านหลังหนึ่ง เห็นไหมกำลังปั้นหุ่น จึงโวยวายด่าไหมว่าเป็นต้นเหตุให้น้องสาวตาย แต่ไหมกลับบอกว่า คนที่พาน้องสาวมาให้ปั้นคือนพเองนะจะโทษไหมได้ยังไง แล้วนพก็ตายไปเพราะหุ่นของเค้าก็เสร็จแล้ว
(ที่หลายคนมาปั้นหุ่นเพราะมีความเชื่อว่า เมื่อปั้นหุ่นเสร็จแล้วจะทำให้ความปราถนาอะไรก็ได้เป็นจริง โดยที่ไม่รู้ว่ามันต้องแลกเปลี่ยนด้วยชีวิต)
เมื่อพลอยตื่นขึ้นมาไม่พบนพ จึงเดินตามหา จนข้ามสะพานไปเจอไหมกับหุ่น จึงเข้าใจเรื่องและหยิบอาวุธขึ้นมาทุบทำลายหุ่น จนไปเจอหุ่นตัวเองอยู่ พอพลอยทุบหุ่นตัวเองพลอยก็ล้มลง..ไหมบอกว่าในที่สุดทุกคนก็ได้มาเป็นครอบครัวเดียวกันนะ
ภาพ Flashback แสดงให้เห็นว่าจริงๆทุกคนตายไปแล้ว ก่อนมาถึงบ้านหลังนี้ เหตุที่เกิดขึ้นเป็นเพียงช่วงเวลาที่วิญญาณเดินทางมาเข้าหุ่นที่บ้านไหมเท่านั้นเอง ส่วนไหมเป็นเด็กกำพร้าที่คนดูแลบ้านเลี้ยงดูมา และมีความใฝ่ฝันอยากได้ทุกๆคนมาเป็นครอบครัว...จบ......
ส่วนลุงพายัพเดินเมาเหล้าแล้วเห็นคนที่อีกฟากของสะพาน เลยเดินไปแบบหลอนๆแล้วก็ยิงๆๆๆ ตัดฉาก....คนอื่นเดินมาเจอห้องของช่างปั้นหุ่นทำให้รู้ว่าช่างปั้นตายแล้ว แต่ทุกคนก็ยังไม่กลับบ้านกัน มานั่งคุยๆกัน นพคิดว่ากรเป็นคนพาน้องสาวเค้ามาปั้นหุ่นเลยมีปากเสียงกัน กรหนีไปสงบอารมณ์ที่ห้องนึงแล้วโดนผีหลอก
============================
แบบละเอียด....
ณ สนามยิงธนูแห่งหนึ่งซึ่งมีโค้ชประภพเป็นผู้ฝึกสอน นักยิงธนูกำลังซ้อมยิงธนูกันอยู่ตามปรกติ เมื่อยิงเสร็จ ผู้ดูแลสนามก็เข้าไปเก็บลูกธนูที่เป้า แต่กลับยังมีลูกธนูยิงมาใกล้ๆจนเกือบโดนเขา โค้ชประภพจึงรีบเข้าไปช่วย แล้วก็อยู่ๆก็รู้สึกมึนหัว ปวดตา เพราะหุ่นขี้ผึ้งของโค้ชใกล้จะเสร็จเทขี้ผึ้งที่ตาอยู่ แล้วก็มีคนยิงธนูพลาดเพราะขี้ผึ้งเหลวที่ไม่รู้ว่าไหลมาจากไหน ส่งผลให้ลูกธนูนั้นพุ่งทะลุตาของโค้ชจนโค้ชเสียชีวิต
 |
| หุ่นกำลังจะเสร็จ ชีวิตกำลังจะถูกพรากไป |
 |
| "นพ"(อนันดา เอเวอร์ริ่งแฮม) ในหนังห้องหุ่น ปี 2014 |
 |
| "โค้ชประภพ" "พลอย"(รัตนรัตน์ เอื้อทวีกุล) ในหนังห้องหุ่น ปี 2014 |
 |
| "ปอนด์" (อรลีฬห์ โสตถิวันวงศ์) "กร"(บริวัตร อยู่โต) ในหนังห้องหุ่น ปี 2014 |
พลอยเริ่มสงสัยในเรื่องที่นพเล่า จึงแสร้งทำเป็นญาติของนักร้องและขอเข้าไปดูศพ เธอพบว่าที่ศพมีขี้ผึ้งเปื้อนอยู่เป็นจำนวนมาก จึงได้หยิบเอาขี้ผึ้งบางส่วนกลับไปให้อาจารย์ศิลปะดู อาจารย์ได้เล่าถึงความเชื่อโบราณที่ว่า ห้ามปั้นหุ่นคนเป็นมิเช่นนั้นคนถูกปั้นจะตาย และทางแก้เดียวคือ "อย่าให้หุ่นปั้นเสร็จ"
ทางด้านปอนด์ก็มาหากรเพื่อพูดคุยเรื่องหุ่นขี้ผึ้งคู่รัก ที่ปอนด์และกรสั่งปั้นไว้ตามความเชื่อที่จะทำให้ความรักสมหวัง ทั้ง 2 คนเป็นคู่รักกันมาก่อนที่ปอนด์จะแต่งงาน แต่เป็นความรักต้องห้ามเพราะเป็นญาติกัน กรบอกให้ปอนด์ใจเย็นไว้ ไม่ต้องกังวลใจ หุ่นเองก็ใกล้เสร็จแล้ว ปอนด์จึงกลับไป ที่ด้านล่างของห้องกร ลุงพายัพถูกล๊อตเตอรี่รางวัลที่ 1 จึงรีบโทรบอกลูกชายด้วยความยินดี คุยได้ซักพักนึงสายก็ตัดไป เมื่อลุงพายัพวิ่งออกมาดูหน้าซอยบ้านเพราะเห็นคนมามุงกันอยู่เยอะ ก็พบว่าลูกชายของลุงถูกรถชนตายระหว่างที่คุยโทรศัพท์กับลุงอยู่นั่นเอง นพซึ่งมาตามหาลูกของลุงซึ่งปั้นหุ่นไว้เหมือนกัน จึงได้มาเห็นการตายในครั้งนี้
เพื่อสืบหาความจริง พลอยนำขี้ผึ้งไปสอบถามตามร้านปั้นเพื่อตามหาช่างปั้นที่ยังคงใช้ขี้ผึ้งปั้นในขณะที่ช่างส่วนใหญ่ใช้ไฟเบอร์แทนแล้ว ส่วนนพก็หาที่อยู่ช่างปั้นจากสถานที่ในความทรงจำ เมื่อทั้งคู่รู้ที่อยู่ของช่างปั้นแล้ว ต่างคนต่างเดินทางไปที่นั่นโดยไม่รู้ว่าอีกฝ่ายก็ไปด้วย โดนนพนั่งรถทัวร์ไประหว่างทางได้เห็นรถเก๋งกระสานงานกับรถกระบะคันหนึ่ง ส่วนพลอยขับรถไปโดยมีปอนด์ไปเป็นเพื่อน
เมื่อพลอยไปถึงบ้านช่างปั้น จึงได้เจอกับนพและกร ซึ่งไม่รู้ว่ามาทำอะไร กรทักนพเพราะเป็นเพื่อนกัน แต่นพกลับจำไม่ได้ ทางลุงผู้ดูแลบ้าน แจ้งกับทั้ง 4 คนว่าช่างป้นไม่อยู่ให้พักค้างคืนกันที่บ้านก่อน และจะได้เจอกับช่างปั้นในวันพรุ่งนี้ พร้อมกับพาทั้ง 4 คนเข้าพักคนละห้อง
 |
| ปอนด์ "ที่นี่มันน่ากลัวยังไงไม่รู้ เราไปพักที่อื่นเถอะ" พลอย "เราจะยังไม่ไปไหน จนกว่าจะได้เจอช่างปั้น" ....ถ้าไม่ใช่ในหนังผีใครมันจะพักคะ ถามจริง....555+..... |
 |
| "ไหม"(นลินทิพย์ เพิ่มภัทรสกุล) ในหนังห้องหุ่น ปี 2014 |
นพเล่าว่า ที่นี่คือบ้านของช่างปั้นชื่อขุนเดช เดิมทีขุนเดชมีชื่อเสียงมาก เล่ากันว่า ใครก็ตามที่ให้ขุนเดชปั้นหุ่นให้จะได้ดังใจหวัง 1 อย่าง เมื่อภรรยาของขุนเดชป่วยด้วยโรคร้าย ขุนเดชจึงปั้นหุ่นของภรรยาตนเองหวังให้เธอหายดี แต่เธอกลับมาเสียชีวิตลง ขุนเดชจึงเลิกปั้นหุ่น แต่เมื่อเลิกปั้แล้วฐานะทางการเงินกลับตกต่ำลงอย่างรวดเร็ว จึงกลับมาปั้นใหม่ [เนื้อหาแถวๆนี้ไม่แน่ใจนะคะ จำไม่ค่อยได้]
อยู่ๆนพก็นึกขึ้นมาว่า คนที่เป็นคนพาน้องสาวของเขามาปั้นหุ่นที่นี่ก็คือกร จึงกล่าวหาว่าเพราะกรทำให้น้องสาวเค้าตาย กรจึงเดินหลบไปสงบสติอารมณ์ที่ห้องหุ่นอีกห้องหนึ่ง แล้วไปพ่นควันบุหรี่ใส่หุ่นนางรำ หุ่นจึงหันมา ทำให้กรตกใจล้มลงเสียงดัง นพ พลอยและปอนด์จึงเดินขึ้นมาดู แต่พบร่องรอยบนพื้นจึงเดินไปที่อีกห้องหนึ่งแทน และพบกับหุ่นของขุนเดช รวมถึงบันทึกการตายของขุนเดช ซึ่งแปลว่าช่างปั้นที่พวกตนตั้งใจมาหา ไม่มีชีวิตอยู่นานแล้ว
ปอนด์กับกรออกไปคุยกันและเจอหุ่นนางรำหลอกหลอน จึงรีบวิ่งขึ้นรถขับหนีไปจากบ้านท่ามกลางสายฝนที่พัดกระหน่ำ แต่ออกไปได้ไม่ไกลก็เจอต้นไม้ขวางทางอยู่ จึงจำเป็นต้องย้อนขับไปทางสวนและจอดรถวิ่งหนีข้ามสะพานไปให้ไกลจากบ้านช่างปั้นที่สุด
ทางด้านพลอยกับนพ ซึ่งยังอยู่ในบ้าน พลอยเดินมาหาปอนด์แต่ไม่เจอตัว กลับโดนผีภรรยาน้อยของขุนเดช(อภิรดี) หลอกแทน นพเข้ามาเจอปอนด์ที่กำลังหวาดกลัว จึงพาพลอยไปนอนและนั่งเฝ้าให้ บอกว่าพลอยเหมือนกับน้องสาวเค้ามาก น้องสาวเค้าเองตอนนอนก็ไม่ให้ปิดไฟ เพราะกลัวว่าเมื่อตื่นมาทุกอย่างจะมลายหายไป เมื่อพลอยหลับไปแล้ว นพเดินมาห่มผ้าให้ และก้มลงหยิบรูปเกี่ยวกับบุคคลที่โดนปั้นหุ่นขึ้นมาดูอีกครั้ง และต้องสะเทือนใจเมื่อเห็นรูปปั้นหญิงสาวที่อยู่ข้างหลังโค้ชประภพ
นพเดินสะเปะสะปะไปในสวน จนพบกับบ้านน้อยหลังหนึ่ง เมื่อเขาเดินขึ้นไปก็พบไหมกำลังตกแต่งหุ่นขี้ผึ้งอยู่ นพจึงด่าและตรงเข้าทำร้ายไหม เพราะเป็นคนปั้นหุ่นน้องสาวของเขาจนน้องสาวตาย ไหมบอกนพว่าคนที่สั่งให้ปั้นน้องสาวก็คือนพเอง นพจำไม่ได้หรือ นพจึงเริ่มนึกได้ว่าเพื่อชดเชยกับการที่เค้าดูแลน้องไม่ดีในตอนเด็กจนเป็นเหตุให้น้องพิการ นพจึงพาน้องสาวมาปั้นเพื่ออธิษฐานให้ขาน้องใช้การได้เหมือนเดิม กว่าจะนึกได้ก็ช้าไปเสียแล้วนพเองก็โดนปั้นหุ่นและเสียชีวิตลงในบ้านหลังนี้
เมื่อพลอยตื่นมาแล้วไม่พบนพ จึงเดินไปเรื่อยๆจนเจอไหมและหุ่น เธอจึงรู้ว่าไหมคือช่างปั้นที่เธอตามหา พลอยหยิบไม้ขึ้นมาฟาดใส่หุ่นและพยายามไล่ตามไหมไป จนมาเจอกับหุ่นของตัวเองตั้งอยู่ เธอฟาดใส่หุ่นของตัวเองเมื่อหุ่นแตกเธอก็ล้มลงเลือดอาบศีรษะ
ไหมจึงเดินมาประคองหน้าเธอเพื่อต้อนรับสู่ครอบครัวของไหม
จากนั้นเรื่องกลับหักมุม เปิดเผยให้เห็นความจริงที่ว่า ทุกๆคนไม่ได้มาถึงบ้านช่างปั้นทั้งๆที่ยังมีชีวิตอยู่ ทุกคนตายไปก่อนหน้านี้แล้ว เริ่มด้วย นพทนความรู้สึกผิดไม่ไหว กรีดข้อมือฆ่าตัวตายในอ่างน้ำ(น้ำในอ่างกลายเป็นขึ้ผึ้ง) ตอนที่เค้าลุกจากอ่างน้ำแล้วความทรงจำเลอะเลือนเป็นเพราะเค้าตายไปแล้วนั่นเอง คนต่อมาที่ตายคือ กร หลังจากที่ปอนด์ออกจากห้องกรไป สามีของปอนด์ก็เข้ามากระทืบกรเนื่องจากเป็นชู้กับปอนด์(ขี้ผึ้งจุกคอและอก) ส่วนพลอย ปอนด์และลุงพายัพตายระหว่างขับรถไปบ้านช่างปั้น ฝนตกลงมาเป็นขี้ผึ้งจนควบคุมรถไม่อยู่ รถของทั้ง 2 คันจึงพุ่งชนกัน หรือก็คืออุบัติเหตุที่นพเห็นระหว่างทางนั่นเอง
หนังจบด้วยเรื่องราวของปอนด์ในวัยเด็กที่ถูกเลี้ยงโดยลุงที่เฝ้าบ้านในบ้านของขุนเดช สถานที่ที่รายล้อมด้วยหุ่น และเธอได้เจอคนที่อยากจะได้มาเป็นครอบครัวเดียวกันตั้งแต่เด็ฏ และเฝ้ามองมาตลอด จนปั้นหุ่นขึ้นมาเพื่อให้วิญญาณของทุกคนมาที่หุ่น ซึ่งเธอจัดแสดงในบ้านตุ๊กตาขนาดใหญ่เท่าบ้านจริง
จบ......
อาจจะสลับเหตุการณ์บ้างนิดหน่อยนะ จำได้ไม่หมด ^^
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น