 |
| Edge of tomorrow นี่สิสงคราม!!! ซัดกันเละเทะมาก จัดเต็มที่สุดอะ แม้เนื้อเรื่องจะน้อยนิดก็เ |
ชื่อเรื่องไทย ไม่ใช่ "เกิด ตาย วนเวียน (Live die repeat)" นะคะ นั่นฟังดูธรรมะมาก ชื่อไทยของเรื่องนี้คือ "ซูเปอร์นักรบดับทัพอสูร" ฟังดูเป็นซูเปอร์ไซย่ามากๆ 555+ ก็ไม่รู้ใครคิดชื่อเรื่องเนอะ เค้าสู้กับเอเลี่ยนอะค่ะ ไม่ใช่อสูรจากนรกไรงี้
หนังเรื่องนี้ดัดแปลงมาจากนิยายไซไฟของญี่ปุ่นเรื่อง We Mortals Are ของฮิโรชิ ซากูระซากะ และก็ทำออกมาเป็นการ์ตูนอีกเรื่องคือ All you need is kill ด้วยค่ะ คนวาดคนเดียวกับ Death Note นะ ทั้งหล่อและหลอนในคนเดียวเลย ตาพระเอกเนี่ย
แปะลิงค์การ์ตูนไว้ที่นี่ เผื่อใครอยากอ่านเทียบกับภาพยนตร์นะคะ แต่การ์ตูนกำลังจะตีพิมพ์ในไทยอย่างถูกลิขสิทธิ์ อย่าลืมอุดหนุนของลิขสิทธิ์ด้วยนะคะ ^^
เรื่องย่อเป็นเรื่องเกี่ยวกับนายทหารคนนึง ฉบับภาพยนตร์นี้ก็คือ พันตรีวิลเลียม เคจ (แสดงโดยทอม ครูซ) ไปรบกับเอเลี่ยน "มิมิค" แล้วตายอย่างรวดเร็วในสนามรบ แต่ปรากฏว่าเค้ากลับฟื้นมาเป็นวันก่อนที่จะไปรบนั่นเอง วนเวียนอยู่แบบนั้น โดยมีเพียงแค่เค้าที่จำเรื่องราวต่างๆได้ จนเมื่อเค้าได้พบกับ ริต้า วาทาสกี้ (เอมิลี บลันต์ ) เทพีแห่งสงครามนี้ซึ่งเคยประสบเหตุการณ์แบบเดียวกับเค้ามาก่อน เธอจึงร่วมมือกับเค้าใช้พลังนี้ต่อกรกับเหล่ามิมิค เพื่อป้องกันการดับสลายของทุกชีวิตบนโลก
ดูแล้วก็เหนื่อยแทนพระเอก ถ้าแค่เราต้องตื่นมาเจอเรื่องเหมือนเดิมเป๊ะทุกวันนี่ก็เซ็งมากแล้ว แต่นี่พระเอกต้องเจอวันทำสงครามทั้งเจ็บทั้งตายซ้ำๆ -_-"
เนื้อเรื่องเดินได้กระชับฉับไว หาจังหวะในการย้อนวันแต่ละฉากได้พอดีๆ ไม่ซ้ำซากเกินไป ฉากความรักความผูกพันก็ไม่มากไปจนลิเก แต่ที่เหนืออื่นใดเลยคือ ฉากการสู้รบทำได้อลังการดีมาก สู้รบกันกระจุยกระจาย มันส์สะใจ แต่สมจริงม๊ากกกก กล้องสั่นตามการสู้รบจนในฉากที่สู้นานๆดูซะเหนื่อยเลย ของพุ่งเข้าหน้าให้ได้ตกใจอยู่บ่อยๆ ชุดเกราะจากที่ตอนแรกดูเทอะทะชวนพาพระเอกตาย พอใช้ได้คล่องนี่เทพมาก มิมิคก็ดูงามดีทรงอานุภาพแต่ไม่น่าขยะแขยง
 |
| รูปนี้มิมิคฉบับมังงะค่ะ อี๊มาก |
เทียบกับฉบับการ์ตูน ซึ่งเคยอ่านแต่ยังไม่จบ เนื้อหาเหมือนกันแค่แก่นเรื่องค่ะ การดำเนินเรื่องต่างไปเยอะ ทางการ์ตูนเนื้อหาจะเยอะและซับซ้อนกว่า เน้นไปทางสภาพจิตใจของตัวเอกมากกว่า ก็จะดาร์คๆ กดดันๆ ภาพโหดๆก็มาก แต่ก็มีฉากแบ๊วๆเป็นระยะ สาวแบ๊วกว่านางเอกในหนังเยอะ นี่นางสมเป็นทหารจริงๆขรึมมาก ต่างกับการบู๊แหลกในฉบับภาพยนตร์นี้ที่เน้นบู๊แต่พระเอกจะแสดงอาการหดหู่ให้เห็นไม่หนักมาก ก็สนุกไปคนละแบบค่ะ ชอบทั้งสองแบบ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น